Γεια χαρά σε όλους και καλώς ήρθατε στο κανάλι μου! ΠΡΟΣΟΧΗ! Το βίντεο αυτό είναι ακατάλληλο για ανηλίκους!!! Περιέχει κακό λεξιλόγιο και ακατάλληλες σκηνές... Όταν ξεκίνησα να ψάχνω λεπτομέρειες για τη τοποθεσία της οικίας του Έλμουτ Σέφελ, παρατήρησα ότι κοντά στο σπίτι του υπήρχαν και κάποια άλλα κτίρια που δείχνανε σημάδια εγκατάλειψης.... Δε περίμενα να βρω κάτι τέτοιο και ειλικρινά με στεναχωρεί το γεγονός ότι σε έναν δημόσιο χώρο που κάποιος μπορεί να πάει για να κάνει τη βόλτα του, ίσως και με παρέα τα παιδιά του, να υπάρχουν όλα αυτά τα στοιχεία παρακμής και ότι άλλο μπορείς να φανταστείς! Όταν αποφάσισα να φύγω έγινε και κάτι ακόμα περίεργο, γιατί ο δρόμος που είχα διασχίσει με το αυτοκίνητό μου δεν ήταν πια ανοιχτός! Κάποιος ή κάποια είχαν τοποθετήσει οδοφράγματα στο δρόμο, χρησιμοποιώντας σκουπίδια ή άλλα αντικείμενα που βρίσκονταν στο χώρο! Βρήκα 3 τέτοια εμπόδια και κάθε φορά έπρεπε να κατέβω από το αμάξι για να τα μετακινήσω! Λίγο πριν την έξοδο ένα σταματημένο αυτοκίνητο με οδηγό γυναίκα μου έκανε σινιάλο με τα πίσω φώτα για να σταματήσω...Δυστυχώς δεν έχω υλικό από αυτό που σας περιέγραψα παραπάνω, αλλά όπως καταλαβαίνετε δεν είχα αντιμετωπίσει ξανά κάτι τέτοιο και το μόνο που με ενδιέφερε ήταν να φύγω από εκεί το συντομότερο! Ιστορικό: Στον Βόλο εγκαθίσταται ένας νεαρός από τη Σαξονία, ο Έλμουτ Σέφελ, με σκοπό να ασχοληθεί με το εισαγωγικό εμπόριο αγροτικών μηχανών. Μέχρι το 1916 διευρύνει διαρκώς τον κύκλο δραστηριοτήτων των επιχειρήσεών του και καθίσταται σημαντικός οικονομικός παράγοντας της περιοχής. Το 1923 διορίζεται εκ νέου πρόξενος της Γερμανίας, αξίωμα που διατήρησε μέχρι το τέλος της ζωής του, εξαιρουμένων των ετών μετά τον Β΄ παγκόσμιο πόλεμο, όταν είχαν διακοπεί οι διπλωματικές σχέσεις της Ελλάδας με τη μεταπολεμική Γερμανία. Ο Έλμουτ Σέφελ ήταν εργατικότατος, ανιδιοτελής, φιλάνθρωπος, αλτρουιστής και φλογερός φιλέλληνας. Η απεριόριστη αγάπη που έτρεφε για την «δεύτερη» πατρίδα του, τον Βόλο, τον ανέδειξε σε εθνικό σωτήρα σ’ όλη τη διάρκεια του Β΄ παγκοσμίου πολέμου και ιδιαίτερα στα δύσκολα χρόνια 1941-1944, όταν η Ελλάδα βρέθηκε κάτω από την ιταλική και στη συνέχεια γερμανική Κατοχή. Βοηθούσε οικονομικά, όπου μπορούσε, προσφέροντας δωρεάν στον πληθυσμό της Θεσσαλίας σιτηρά, φάρμακα και καύσιμα. Καμία από όλες τις παραπάνω παρεμβάσεις δεν διαψεύσθηκε ποτέ και από κανέναν. Ο Σέφελ υποστήριζε ευκαιριακά και, κατά περίπτωση, συγκάλυπτε την Αντίσταση και ποτέ του δεν πληροφόρησε τις στρατιωτικές δυνάμεις Κατοχής για «παράνομες» ενέργειες των Ελλήνων, οι οποίοι, εν γνώσει του, χορηγούσαν στους Εβραίους του Βόλου πλαστές ταυτότητες με κοινά ελληνικά ονόματα. Όταν, μάλιστα, ήρθε η κρίσιμη στιγμή, τότε ο ίδιος προσωπικά έδωσε το σωτήριο σύνθημα στους Εβραίους του Βόλου, να εγκαταλείψουν χωρίς αναβολή την πόλη, επειδή είχε προγραμματιστεί από τα Ες Ες η σύλληψη και η μεταφορά τους στα γερμανικά στρατόπεδα του θανάτου. Σ’ όλη τη διάρκεια του πολέμου, ο πρόξενος Έλμουτ Σέφελ έπραξε τα πάντα ώστε, όσο ήταν εφικτό από τη θέση του, οι κάτοικοι του Βόλου και της Θεσσαλίας να σώζονται από μαζικές εκτελέσεις, ατομικούς τoυφεκισμούς, να αποφυλακίζονται, να φυγαδεύονται, να αποτρέπονται βομβαρδισμοί και πυρπολήσεις χωριών και πόλεων και να περιορίζονται τα αντίποινα που επέβαλαν στην αρχή οι ιταλικές δυνάμεις Κατοχής και στη συνέχεια τα Ες Ες και η Γκεστάπο. Σίγουρα αρκετοί θα τα θυμούνται στον Βόλο, στα χωριά του Πηλίου, στον Αλμυρό και στα γύρω χωριά, στα Φάρσαλα, στα Τρίκαλα, στην Καρδίτσα και στη Λάρισα. Μετά τη λήξη του πολέμου, ο Σέφελ δεν εγκατέλειψε τον Βόλο! 'Eπεσε θύμα του γενικευμένου, τότε, στην Ελλάδα μεταπολεμικού αντιγερμανικού κλίματος. Συνελήφθη, φυλακίστηκε στον Βόλο και σύρθηκε ως κοινός εγκληματίας από φυλακή σε φυλακή και, τελικά, οδηγήθηκε στο Ειδικό Στρατοδικείο Εγκληματιών Πολέμου στην Αθήνα, με την κατηγορία της κατασκοπείας. Στην Αθήνα έσπευσαν από τον Βόλο και τη Θεσσαλία να καταθέσουν, ως μάρτυρες υπεράσπισης, ανώτατοι αξιωματικοί, βουλευτές και δήμαρχοι, έμποροι και απλοί πολίτες, καθώς και ο μητροπολίτης Δημητριάδος Ιωακείμ Αλεξόπουλος, που υπήρξε ο αποδέκτης πολλών μυστικών σωτήριων πληροφοριών του Σέφελ, κατά τη διάρκεια του πολέμου και της Κατοχής, Το Δικαστήριο συνεδρίασε στις 16.10.1947 και μετά από σύντομη ακροαματική διαδικασία τον αθώωσε πανηγυρικά. Σε εκπλήρωση προσωπικής επιθυμίας του, ο νεκρός ετάφη στον λόφο «Πευκάκια», ανάμεσα στις χιλιάδες των δέντρων που ο ίδιος με τους φίλους του είχε φυτέψει. Πληροφορίες: www.trigono.info/?p=2996 Μουσική: L.K. Projects-Animma-Chance -------------------------------------------------- youtu.be/bn0MaUekgDk -------------------------------------------------- Follow: YouTube channel : www.youtube.com/c/Oneoldkey - - Instagram www.instagram.com/oneoldkey/ - - Facebook page: www.facebook.com/oneoldkey/ #urbex #abandoned #greece