Öyküsü; Çanakkale'nin Çan ilcesinin Şerbetli Köyünde bir kızla erkeğin düğünü olacaktir. Hazırlıklar yapılır, çeyizler hazırlanır. Çeyizde o zamana kadar hiç bir çeyizde görülmeyen bir demir karyola vardır. Fakat düğün gecesi bir deprem olur. Damat ölür. Çeyizler de göçük altında işe yaramayacak hale gelir. Kız sağdıçları gelinin adı Ayşe olduğundan "Yandın Ayşe" türküsünü çıkarırlar. Daha sonar "Karyolanın Demiri" adını alır... (Of) Karyolamın Demiri Yandım Ayşem, O yar benim değil mi Yandım Ayşem, O yar benim olmazsa Yandım Ayşem, Öldürürüm kendimi Yandım Ayşem. (Of) Bahçelerde pirpirim Yandım Ayşem, Hasta oldum yatarım Yandım Ayşem, Hekim doktor istemem Yandım Ayşem, Sevdiğimi getirin Yandım Ayşem. (Of) Bahçelerde mor meni Yandım Ayşem, Verem ettin sen beni Yandım Ayşem, Oy nasıl verem olmayım Yandım Ayşem, Eller sevecek seni Yandım Ayşem.