ERMENEKLİ AHMED GÜMÜŞ AĞABEY Ahmed Gümüş Ağabey 1937 Konya Ermenek doğumludur, Zübeyir Gündüzalp ağabeyin hemşerisidir. Gümüş ağabey 12 Ağustos 2012 tarihinde eşinin memleketi olan Antep’te vefat etmiştir. 1952 senesinde henüz 15 yaşında iken Risale-i Nur’u Konya’da tanır. Nurların ve nurların müellifi Bediüzzaman Hazretlerinin cazibesi, cevval fıtratlı Ahmed Gümüş’ü bir anda kuşatıverir. Çocuk yaşında hizmet hareketi içinde bulur kendini. Kur’anın tefsiri Risale-i Nur okuduğu için, okuduğu okullarda başına gelmedik kalmaz. Konya’da Abdülmecid Ünlükul, Isparta’da Üstad Bediüzzaman, Isparta ve İstanbul’da Zübeyir Gündüzalp ile çok beraberlikleri olur. Bu birliktelik, hatıralar okununca da anlaşılacağı gibi oldukça yakın bir sahada geçer. Gümüş ağabeyimiz Hz. Üstad’la rahat konuşabilen, sorular sorabilen atak mizaçlı ağabeylerimizden birisi... Hafızası da çok kuvvetli... Ahmed Gümüş, eşinin Gaziantepli olmasından dolayı, 1982 senesinde bu şehre taşınmış ve 1999 yılında Vakıflar Müdürlüğü’nden emekli olmuştur. Gaziantep’te ikamet ediyor. Risale-i Nur Hizmetkârları’nın hatıralarını toplarken satır aralarında ‘Ahmed Gümüş’ adı çok geçiyordu. Geç kalmışlığın verdiği telaşla 22 Mart 2011 tarihinde Antep’e gittim. Dersaneden bir grup kardeşlerimizle beraber Ahmed Gümüş ağabeyden randevu talep ettik, evine gittik. Oğlu Said kardeşimiz de evdeydi. Gümüş ağabey yüksek şekerden dolayı maddi gözlerini kaybetmiş görmüyordu, âmâ idi. Basar kaybolmuş ama basiret açıktı… Kendisine sorularımız oldu, cevaplarını kaydettik. Oğlu Said Gümüş yardımcı oldu bize. Gördük ki Ahmed ağabey konuşmayı, anlatmayı çok seviyor. Zaman zaman konular dağılsa da yazıda onları birleştirdik. Antep’ten ayrıldıktan sonra Ahmed Gümüş ağabeyle irtibatımız kesilmedi, telefonla görüşmeye devam ettik. Hatıralarına bir o kadar daha ilaveler yaptı. 2011 Mart’ında yaptığımız ziyaretimizden yaklaşık bir buçuk sene sonra, 12 Ağustos 2012 tarihinde Ahmed Gümüş ağabeyimiz 75 yaşında iken dar-ı ahirete irtihal eyledi. Allah rahmet etsin… Ahmed Gümüş Anlatıyor: Konya’nın Ermenek kazasının Tepebaşı Köyünde doğdum. Doğum tarihim 1937’dir. Karaman il olunca Ermenek Karaman’a bağlandı. Köyümün ilk ismi Betlam’dır. Sonra Halimbey oldu, en son olarak da Tepebaşı koydular. RİSALE-İ NUR’U İLK DEFA 1952’DE ERMENEK’TE DUYDUM 15 yaşıma kadar Ermenek’te kaldım ben. Risale-i Nur’u ve Bediüzzaman’ı da ilk defa 1952’de Ermenek Ortaokulu’nda okurken tanıdım. Ermenek’te Ali Kaynak Ağabey vardı, PTT memuru. Onun oğlu İbrahim Kaynak ve İbrahim Canan’la aynı sınıftaydık biz. İbrahim Canan köyden okumak için gelmiş, Ali Kaynak ağabeyin evinde kalıyordu. Bir gün İbrahim Canan: “Seni Hatice yenge istiyor” dedi. Hatice yenge benim dayımın eşi olur. Yengem beni, İbrahim Kaynak ve İbrahim Canan'la hususi görüştürmek için PTT memuru Ali Kaynak'ın evine davet etti. Gittim... İbrahim Kaynak, Hz. Üstad’ın kardeşi Abdülmecid Ünlükul’un kızı Saadet hanımla evlidir. Orada bana Risale-i Nur'dan ve Bediüzzaman Hazretlerinden bahsettiler. Ben dinledim ama pek bir şey anlamadım. Üstad’ın resmini gösterdiler, daha kim olduğunu bilmiyorum. Ali Kaynak ve İbrahim Canan daha önceden Zübeyir Ağabeyden Risale-i Nur dersleri almışlar. Osmanlıcayı güzel okuyup yazıyorlardı. Ben Kur’an okumasını biliyordum ama Osmanlıca okumasını bilmiyordum. Risale-i Nur’u, Üstad’ın hayatını okudukça bunların hakiki Kur’an tefsiri olduğunu anlamaya başladım ve eserlerin müellifini görme arzusu başladı bende… Ermenekli Zübeyir Gündüzalp Ağabeyin Afyon Müdafaasını da okudum ve hatta Zübeyir Ağabeyin anne, babasıyla tanıştım… Ahmet Gümüş ağabeyin hatıralarının tamamı, Ağabeyler Anlatıyor cilt 7 kitabından okunabilir.

Be the first to comment