Hafız Namık Şenel: Ramazan ayı boyunca Bediüzzaman’ın dualarını bizzat yaptığı hatimler indirdim.
HAFIZ NAMIK ŞENEL 1931 Emirdağ doğumlu olan Hafız Namık Şenel, 26 Mayıs 2010 tarihinde Nazilli’de vefat etmiştir. Hafız Namık Şenel, Üstad Bediüzzaman Said Nursî Hazretleri’nin her iki Emirdağ hayatının da en yakın şahitlerindendir. O tarihlerde Emirdağ Çarşı Camii’nin resmî imamlığını yapmıştır. Bediüzzaman Hazretleri sekiz sene müddetle, fasılalarla arkasında namaz kılmış, bazen de resmen men edilmiştir. Bunun teyidini Bediüzzaman’ın Tarihçe-i Hayat kitabında şöyle okumaktayız: “Üstad, ilk iki sene Çarşı Camiine gider, cemaate iştirak ederdi. Ekser günler ikindi namazını camide kılar ve yatsıya kadar orada kalır, sonra evine gelirdi. İki sene böyle devam etti; sonra kaymakam, insanlarla görüşüyor diye camiden menetti. Emirdağ’ında ikameti zamanında başta Isparta olarak çok yerlerde Nur risaleleri el yazısıyla çoğaltılıyordu.” (Tarihçe-i Hayat 462) Bediüzzaman’a imamlık yapan bu bahtiyar hocanın haliyle Üstad ve Üstad’ın hizmetkârları ağabeylerle sayısız hatıraları var... SAİD NURSİ VE ADNAN MENDERES’İN SELAMLAŞMALARI Namık Hoca, 1958’de Bediüzzaman Hazretleri’yle merhum Adnan Menderes’in Emirdağ’da karşılıklı selamlaşmasını görenlerdendir. Namık Şenel’in aynı gün bilmeyerek sebep olduğu bir hadise var ki günlerce Türkiye karışmış, Menderes Hükümeti çok zor anlar yaşamıştır. O gün, imamlığını yaptığı caminin minaresine yeşil sancaklar çekilmiştir. Olayın başkahramanı da İmam Namık Şenel’dir. Bediüzzaman’ın kaldığı Emirdağ’da, hem de Adnan Menderes’in geldiği gün yaşanan bu –kasıtsız– hadise, irtica çığırtkanlarına çok iyi bir malzeme olmuş, bütün gazeteler birinci sayfadan yaygara yapmıştır. Hadisenin bütün ayrıntılarını kendisine sorduk… O da anlattı… 1969 senesinden itibaren Nazilli’de ikamet etmekte olan Namık Hoca’mızın hatıraları okununca anlaşılacak ki, O, Nur talebeleri için yaşayan bir tarihtir. Sık sık Bediüzzaman Hazretleri’nin kır gezilerine iştirak etmiş, evine rahatça girip çıkabilmiş, kerametlerine şahit olmuş ve ona sorular sorabilmiştir. Ağabey dediği, Üstad’a Emirdağ’da çok hizmet etmiş olan Mustafa Acet ve Hacı Ali Kılınçalp ile de çok yakın dostlukları olmuştur. BEDİÜZZAMAN’IN EMİRDAĞ’LA 1944’DEN 1960’A, YANİ VEFATINA KADAR ALAKASI DEVAM ETMİŞTİR Bu hatıraların daha iyi anlaşılabilmesi için, Bediüzzaman Hazretleri’nin Emirdağ ile münasebetlerinin 1944’den 1960’a, yani vefatına kadar devam ettiğinin bilinmesi lazımdır. Şöyle ki: Üstad’ın Afyon Hapsi’nden önce ve sonra olmak üzere iki Emirdağ hayatı vardır. 1944’de Denizli Ağır Ceza Mahkemesi beraat ettirmesine rağmen, Said Nursî Hazretleri’nin Emirdağ’da mecburi ikametine de karar verilmiştir. 1944’ten itibaren üç sene kadar Emirdağ’da ikamet edebilen Said Nursî, 1947 senesinin son günlerinde Afyon Ağır Ceza Mahkemesi’nce üçüncü defa hapishaneye, Afyon Cezaevi’ne alınmıştır. Yani 1944-1947 birinci Emirdağ hayatıdır. Bediüzzaman Said Nursî, 1949’da bir eylül sabahı Afyon hapsinden tahliye olduktan sonra tekrar Emirdağ’a gönderilmiştir. Üç-dört sene kadar daha burada kalan Üstad, 1953 senesinde Isparta’ya yerleşmiştir. İşte bu 1949-1953 arası Bediüzzaman’ın ikinci Emirdağ hayatı olarak tarihe geçmiştir. Üstad, 1953’te Isparta’ya yerleştikten sonra da Emirdağ’daki sevgili talebeleriyle alakası devam etmiş, ara sıra Emirdağ’a gelip ikametgâhı olan dershane-i Nuriye’de kalmıştır. Hatta vefatına gittiği Urfa yolculuğu Emirdağ’dan başlamış, Isparta’dan devam etmiştir. Yani Üstad, önce Emirdağ’dan Isparta’ya uğramış, oradan Urfa’ya gitmiştir. “Ben ekmeksiz yaşarım, hürriyetsiz yaşayamam” diyen Bediüzzaman, Emirdağ’da bütün takip ve tarassutlara rağmen, kırlara veya dağlara teneffüs için gezmeye giderdi. Kitaplarında, Tarihçe-i Hayat’ta ve ağabeylerin anlattıklarında, Emirdağ’la ilgili çok hatıralar vardır. Bu kaynaklardan birisi de orada Üstad’ın camisinde imamlık yapan Hafız Namık Şenel’dir. Hafız Namık Şenel’in hatıraları Ağabeyler Anlatıyor, cilt 4 kitabından okunabilir.
